PiN

Sumakay ako ng dyip.

Hindi ko inaasahang nandoon ang lalaking minahal ko ng lubos.

OO. nandoon siya at pilit na iniiwasan ang mga sulyap ko.

Habang tinitignan ko siya'y naalala ko ang mga araw na naging masaya kami.

Mga araw na dati'y sinabi ko na sana maging "FOREVER" na.

Nakaupo ako sa tapat niya.

habang ako'y sulyap nang sulyap sa kanya, siya ay halos mabalian ng leeg para

lang 'wag akong masulyapan.Hindi ko siya masisisi.

Maaring nahihiya siya sa ginawa niya sa akin o maaaring takot siyang mapahiya na kung sakaling batiin niya ako ay hindi ko siya pansinin. 

Nang magsalita ako ng "BAYAD PO." napansin kong sumagi ang paningin niya sa akin.

Pero saglit lang dahil nanatili pa rin siyang nakatingin sa unahan.

Napangiti ako at nasabi sa sariling, "kahit anong gawin mo, hindi mo ako maiiwasan."

Siguro tama 'yung sabi ng friends ko na mapang-asar akong tao dahil imbes na sa katabi ko i-abot ang baryang bayad ko ay sa kanya ko inabot.

Kinuha niya ang bayad ko pero hindi siya nagsalita o ngumiti man lang.

Inaasahan kong babatiin niya ako ng "Hi.", "Oh, kumusta ka?", "Ikaw pala 'yan!"

Ngunit kahit isa roon ay 'di niya nabanggit

.

Hindi ako naiinis. Hinayaan ko lang siya maging tameme sa presensya ko.

Nang bumaba ang katabi niya, mabilis akong lumipat ng upuan at tumabi sa kanya.

patago kong idinikit ang siko ko sa braso niya.

Alam kong naramdaman niya iyon.

Ang init.

Ang pananabik.

Ang pagmamahal.

Ngunit nanatili siyang manhid.

Maya-maya pa'y may nagsabing, "Sa Tabi Lang Po!"

Tila hindi narinig ng drayber ang pumapara.

Inis na ang babae nang muling magsalita,

"Manong sa Tabi Lang! Kung hindi mo ipapara 'to magkakagulo dito sa dyip mo!"

Napapreno ang manong drayber at mabilis na bumaba ang pumara kasama ang lalaking dati ay nangakong magsasama kami sa isang bahay na ang pundasyon ay tunay at wagas na pagmamahalan.

Walang anu-ano'y tumulo ang luha ko.

Mabilis kong pinahid 'yon.

Tumunog ang cellphone ko.

Binasa ko ang text na nagsasabing,

"Honey, sorry. magpapaliwanag ako sa'yo sa sabado. Promise sa sabado sa'yo ako matutulog."

Read More

dream

Gusto Kong Tumayo.
          Tumayo At Maglakad.
                     Maglakad At Tumakbo.
                                    Tumakbo At Tumalon.
                                                    Tumalon At Sumayaw...


                                                                  Sumayaw At Mapagod.
                                                                                      Mapagod Na Mangarap.
                                                                                                           Mangarap Na Ako'y...




                                                                                                                                  May Paa. :(

Read More

An Open Letter to the One I Dearly Loved

Dearest The Harbinger Diary,

                       Hi there! :) Probably you are thinking now why the hell I send you this letter. Of all blog sites that claiming they are the right people who can solve or somehow give a remedy to someone's heart problem bakit sa'yo pa ako nagsulat? Kahit ako di ko rin alam. :) Siguro dahil I just felt na someone from your group can understand and genuinely sympathize with me . Nakakatawa. When I first saw your blog and being asked by a common friend to like its FB Fan Page I could not help myself to visit it and read some morbid stories. Yes. Morbid. Funny right?! A morbid someone like me chooses to be advised by a morbid someone/s like you. :) But kidding aside, I believe you can help me with this sort of dilemma  that I have. Here's the story.

Last three weeks my auntie from Quezon asked me to go with her kasi graduation sa college ng isa sa mga pinsan ko.   Hindi ako tumanggi kasi bakasyon ko na rin naman (I was on leave that time from work. Btw, I am a call center agent.) Matagal na panahon ko na ring huling nakita ang mga pinsan ko sa Quezon. Nasabi ko nga sa auntie ko na baka hindi ko na sila mamukhaan or equally hindi rin nila ako makilala dahil sa tagal namin hindi nagkakasama. Would you believe na ang mga pinsan ko ay hindi ko friends sa Facebook?! At wala ni isa man sa amin na magattempt na i-add ang isa't isa. Siguro dahil hindi naman talaga kami close kahit noon pa. Naalala ko noong mga bata pa lang kami, kaya lang ako nakakasama sa laro nila dahil  wala kaming choice! It was either pinilit sila ng auntie ko na kalaruin ako or pinilit ako ng tatay ko na makihalubilo sa kanila. Mayroon akong limang pinsan at lahat sila ay close sa isa't isa. AKO LANG ANG WALANG KA-CLOSE dahil tingin ko sa kanila ay mga maldita at suplado. Naiisip ko nga bakit kaya ayaw nila sa akin eh hindi naman masama ang ugali ko. 

                         

Noong magpasya ang parents ko na sa Manila na kami titira sobrang naging masaya ako dahil naisip ko sa wakas magkakaroon na ako ng masasabi kong circle of friends. Pero hindi ganun ang nangyari. Lumaki akong mag-isa at mas pinipiling maging-isa sa lahat ng bagay. Nang makatapos ako ng College sa kursong Medical Representative sa kilalang unibersidad mas pinili kong maging call center agent dahil mataas ang sweldo. Sa linya ng trabaho ko, kami yung mas kilala bilang bat-workers. Kasi nga naman gising na gising kami sa gabi at tulog kami sa umaga. Hindi ko mabilang kung ilang lalaki ang dumaan sa buhay ko PERO wala pa akong naging OFFICIAL BOY FRIEND. Dahil marahil sa kakahanap ko ng Mr. Right Man para sa akin 'ayun naging BIGO ako. Ang hinahanap ko kasi 'yung tipong boyfriend mo na, bestfriend mo pa. Sa totoo lang, hindi rin ako nagkaroon ng bestfriend kahit nung college. Kaya siguro sabik ako sa matino at seryosong kaibigan. 'Yung tipong hindi ako iiwan. Kaya 'yun ang pamantayan ko sa magiging bf ko. 

Pero nag-iba mula nang makilala ko si Archie. Isa rin siyang call center agent. Lasing na lasing ako isang gabi mula sa birthday ng ka-officemate ko (Napilitan lang akong sumama kasi katrabaho ko.) Nang pumasok ako sa C.R para sumuka. Nagulat ako nang may lalaking nagbukas ng cubicle kung saan ako naroon. Walang kaabog-abog ay sinampal ko siya ng malakas. Nabigla na lang ako nang siilin niya ako kaagad ng halik. Hindi na ako nakapumiglas dahil hilong hilo ako dala ng kalasingan at marahil nagustuhan ko rin naman. Hindi ko na namalayan ang mga sumunod na nangyari. Nagising nalang ako kinabukasan na nakahiga sa kamang hindi pamilyar sa akin at wala na akong saplot. 

Doon nagsimula ang relasyon namin ni Archie. Noong una hindi ko masabing relasyon talaga na  purong pagmamahal ang umiikot sa amin dahil nagiging magkasama lang kami kapag kailangan namin ang  init ng isa't isa. Hanggang sa maramdaman ko na lang na MAHAL ko na ang MOKONG! Pero nakakalungkot dahil wala akong alam na kahit na katiting na detalya tungkol sa PRIVATE LIFE niya. Ganoon din siya sa akin. Hindi ko nga alam tlaga kung ano ang nararamdaman niya sa akin. Dahil natatakot akong magtanong. Lalo pa't nalaman ko na 3 weeks na akong nagdadalang-tao. OPO. NABUNTIS ako.

Sinabi ko sa sarili ko na ipagtatapat ko kay Archie pagkabalik na pagkabalik ko galing Quezon. Sinubukan kong sabihin sa kanya dalawang araw bago ang byahe ko pero naramdaman ko kaagad na parang wala siyang interest na makinig kaya hindi ko na lang ipinagtapat hanggang ang gabi na nilaan ko ng pagtatapat sa kanya ay nauwi na naman sa sex. 

Bago kami bumiyahe ng auntie ko pa- Quezon nakarecieved  ako ng text kay Archie at halos gusto kong lumundag sa sobrang tuwa! Nang mabasa ko na MAHAL niya raw AKO! at aayusin daw namin ang aming relasyon pag-uwi niya galing probinsya. Nagtextback ako sa kanya agad-agad. Sinabi ko na MAHAL na MAHAL ko rin siya! at sinabing pauwi rin ako ng probinsya ko. Hindi siya nagreply kaagad kaya tinawagan ko siya. Hindi na nagriring ang cellphone niya. Naisaloob ko baka Lowbat.

Nang mmakarating kami ng Quezon hindi ako nakaramdam ng excitement na makita ang mg pinsan ko. Bitter nga siguro ako dahil sa tuwing iisipin ko sila'y naaalala ko ang mga pagmamaramot nila sa akin noong mga bata pa kami. Alam kong mali pero masisisi mo ba ako? 

Tuwang-tuwa ang isa kong auntie (Ang auntie na kasama ko ay panganay na kapatid ng tatay ko, ang aunting  sumalubong sa amin ay ang kanilang bunsong kapatid.) nang makita ako. Matagal narin kaming hindi nagkita. Huling pagkikita namin ay sa libing pa ng tatay ko mga tatlong taon na ang nakaraan.

Marami ang handa nang araw na 'yun dahil inaasahang marami ang magiging bisita nila. Tama ako. Hindi nga kami nagkakilalanan ng mga pinsan ko. Nang ipakilala kami tango lang ang naging tugon namin sa isa't isa. Ni wala ngang bumeso sa akin. Nagtaka ako kung bakit apat pa lang ang nakita at na-meet ko. Iniisip ko siguro'y nagasawa na si Estoy. Hindi ako tinantanan ng curiosity ko kaya tinanong ko ang auntie ko.

"Wala nasa Manila narin nagpirmi! Nako, maloko yaong batang 'yon! Maraming naging girlfriend pero walang tinagalan."

 Tinanong ko pa siya kung hindi ba uuwi dahil graduation ng kapatid niya. Sinabi ni auntie na uuwi nga raw pero hindi niya alam kung anong oras makakarating. Natuwa ako kay auntie lalo na nang ipakita niya sa akin ang photo album ng pamilya nila. Wala sa loob ko na nabitawan ko ang baso at nabasag sa sahig. 'Ni hindi ko rin naramdaman ang bubog na tumalsik sa paanan ko. Nagulat ang lahat nang nasa sala pero ako parang wala parin sa sarili na tinitigan ang mga litrato.

Gusto kong lumubog sa kinatatayuan ko lalo na nang kumpirmahin ni auntie na si Estoy ay si Archie Mendoza. Oo. Si Archie na ama ng dinadala ko ngayon. Si Archie na Kaunaunahang lalaking lubos kong minahal ay si Estoy na pinsan ko.

Dali-Dali akong lumabas sa bahay ng auntie ko at nagsabi sa kanila na may emergency kong tawag sa trabaho. Bumalik ako kaagad ng Manila nang oras na 'yun. Ngayon nga'y magiisang linggo na akong kinokontak ni Archie. Hinahanap sa mga katrabaho ko. Sa lahat ng mga common acquaintances namin. Hindi ko pa nasabi sa kanya ang totoo. 

Ano po ang dapat kong gawin? Sana po mabigyan niyo ako ng advice na makakatulong sa akin. Paki-publish niyo rin po ang letter ko na ito sa inyong blog para SANA dito na lang malaman ni Archie ang katotohanan. Dahil takot akong magsabi sa pamilya ko. Takot akong itakwil. Takot akong ipagtabuyan. At takong akong personal na  na talikuran ni Archie. Ang kaisa-isa  lalaking minahal ko.

Pakikontak po ako sa number na ito 0926@$#$%#& o sa email address na ginamit ko. Maraming salamat The Harbinger Diary. Godbless and More power!

                                                                                           Sincerely,
                                                                                            Ria Cruz

Read More

Little Devil

She exists in the heart of darkness and fury.

She the once who always acts in accordance of what is right,

Is now transmuted to a she who is the opposite of ethical.

At once she dwells in me—becoming my flesh.
Living with harmony: with my eyes cover and my hands chain up.

This frees my repression of worldly lies and flesh and blood.

The little devil, who is she in me, makes me the little devil in his wicked realm.

He the one who always chuckles for every blunder I commit.

Little pure has no space in the conscience of she,

And makes me more out of order and bringer of chaos.

I set the fire with my desire,

Not knowing that the fire out of my passion is eating my own self.

The little devil, who is she, is no longer a friend or a baby to pacify,

But a fiend to be feared and put to sleep forever.

Read More

Titulo

"Jessie, Lumabas ka na!!!

Huwag mo nang pahirapan pa si marge. "

Lasang lasa ko ang pait ng luha habang

yakap-yakap ang aking mama.

Kasalukuyan kaming nasa likod ng isang basurahan

malapit sa lumang bodega kung saan kami galing.

Naghalo na ang luha ko't pawis at hindi ko na

alam kong ano roon ang aking nalasahan.

Si mama ay impit din ang pag-iyak habang

takip-takip ang sariling bibig.

Pinipigilan namin ang bawat isa na mag-ingay o

gumawa ni munting kaluskos para hindi

mabingit sa kamatayan ang aming mga sarili.

Mula sa kung saan ay dinig na dinig namin ang
BUO at MAKATINDIG BALAHIBONG boses ni Tiyo Anselmo.

"Huwag na kayong magpakapagod pa! Huwag niyo nang pahirapan pa ang iyong sarili. After all, doon din ang bagsak ninyo."

Humigpit ang pagkakayakap ko kay mama dahil sa takot sa aking tiyo.

Si mama ay nakahandusay sa putikan at nanlilimahid na ang kanyang sugatang paa.

Hindi ko mapigilan ang lalong maiyak sa tuwing maaalala ang mga pangyayari kanila lang.

Dumating si Tiyo kasama ang aking papa galing sa trabaho.

Kapwa sila nagtatrabaho sa pabrika ng aking lolo.

Si tiyo ay anak sa una ni Lolo Isaac at hindi linggid sa lahat na hindi ito kinagigiliwan ng ama. Samantalang si papa ay laging bukambibig ni lolo at paboritong ipagmalaki sa lahat ng mga kaibigan nito.

Nang pumanaw si Lolo kataka-taka ang pagiging mabait ni tiyo kay papa. Na dati-rati'y kulang na lang ay gilitan niya ng leeg ang aking ama sa tuwing magtatalo sila tungkol sa maliliit na bagay.

Dahil mas bata si papa kaya siya ang parating nagpapaubaya kay tiyo.

Sa kanilang dalawang magkapatid, mas kinagigiliwan din ng mga kasamahan sa trabaho si papa kaysa kay tiyo kaya't laging maiinitin ang ulo nito.

Minsan nga'y sa sobrang lasing ni tiyo na kainuman ang isa sa kanilang kasamahan ay bigla na lang niyang binugbog ang huli sa dahilang palagiang pagbabanggit ng pangalan ni papa.

May tatlong linggo na nang pumanaw si lolo at may tatlong linggo na rin ang pagpapakita ng kakatwang kilos ni Tiyo.

Sa tuwina, lagi na siyang masayahin at palabati sa aming pamilya. Palagi na rin siyang bumibisita sa bahay at kung minsa'y doon na rin naghahapunan at nakikipagkwentuhan.

Ang aking mga magulang ay galak na galak sa pagbabagong nakikita nila kay Tiyo. Ngunit ako, mula noon mapa hanggang sa araw na ito ay iisa parin ang paniniwala ko: MASAMANG TAO si TIYO.

Nakuha ni papa ang titulo ng pabrika at ilang bank accounts sa kabisera bilang lehitimong tagapagmana ni lolo. Datapwat may nakuha rin si tiyo, hindi pa rin ito sasapat sa maluho niyang buhay. 

Naiisip ko noon na kung naiinggit si tiyo sa minana ni papa, eh bakit kailangan niya pang maging mabait sa amin? gayong maaari na namang niyang icontest ang last will ni lolo?

Nasabi ko kay mama isang beses na tingin ko'y pagkukunwari lang ang pakitang-bait ni tiyo sa amin.

Galit na galit si mama noon sa akin at sinabihan niya akong masama ang husgahan at pagbintangan ang ibang tao lalo pa't kadugo.

Sa edad kong labing dalawa, masasabi kong matalino ako at bihasa sa pagkilatis ng tao. Maaaring imposible dahil sa mura kong edad ngunit tingin ko'y gift ko iyon.

Pero mula nang pagalitan ako ni mama tungkol sa tingin ko sa aking tiyo at pinilit ko i-appreciate ang pagiging mabait niya sa amin lalo na kay papa.

Noong una'y katanggap-tanggap ngunit nang magdadalawang linggo na, nabuo na ang noo'y kutob pa lang nang maulinigan ko si tiyo na may kausap sa kanyang cellphone.

Buong-buo ang malaking boses ni tiyo at dinig na dinig ko ang plano niyang nakawin ang mga pamana ni lolo sa amin.

Mabilisan kong ipinaalam iyon sa aking mga magulang. Noong una'y nagalit si papa at si mama'y hindi makapaniwala ngunit dahil ako mismo ang nakasaksi at nakarinig kaya't kalaunan ay pinaniwalaan na rin nila.

Kinabukasan, umuwi si papa na may pasa at sugat sa kaliwang mata. Natatarantang ginamot ni mama ang pasa at sugat na iyon.

Nalaman namin na nagpambuno pala sina papa at tiyo sa pabrika nang kumprontahin ni papa ang aking nagpapanggap na tiyuhin.

Simula nang araw na iyon, hindi ko na nasilayan pang muli si tiyo anselmo. May kung anong kasiyahan ang idinulot niyon sa akin.

Akala ko'y kahit kailan ay hindi ko na siya makikita.

Dahil aminado akong mapahanggang ngayon ay takot na takot pa rin ako sa itsura niya.

Malayong malayo ang itsura ni tiyo sa aking papa na mestizo at gwapo. Samantalang si Tiyo ay maitim, mataba at napakatangkad. Iisipin mo nga na isa siya sa mga "wrestler" sa paborito kong palabas na WRESTLE MANIA at maiikumpara siya kay undertaker.

Akala ko'y sa pagtanda ko na ang muli naming pagkikita ni tiyo. Pero nagkamali ako.

Ginabi si papa ng uwi galing sa trabaho. Ito ang kaunaunahan niyang uwi ng alas otso y medya.

Malaki ang bahay na tinitirhan namin, malaki ang bakuran at Malayo kami sa mga kalapit-bahay.

Bigay iyon ni lolo sa aking papa nang mag-asawa na ito.

Isa ito sa ikina-iinggitan ni tiyo noon.

Pagod na pagod si papa nang umupo sa sofa.

Mabilis kong kinuha ang kanyang tsinelas at si ate Miranda na aming kasambahay ay pinaghanda siya ng hapunan.

Masaya kaming nakipagkwentuhan kay papa nang biglang magtatahol ang aso namin. Nagtaka ako kung bakit bigla rin itong tumigil.

Natapos si papa sa pagkain na may ngiti sa labi. Si mama ay niyakad na akong pumanhik sa kwarto para matulog.

Akma na kaming aakyat sa hagdanan nang biglang bumukas ang pinto namin at kumabog ang dibdib ko nang makita ko si tiyo na may duguang karit na hawak.

Kasalukuyang pabalik si Ate Miranda sa sala mula sa kusina nang magilalas siya sa nakita.


Mabilis ang naging mga pangyayari. 


Iwinasiwas ni tiyo Anselmo ang karit na dala-dala at parang baliw na binati pa kami ng "Magandang Gabi."


Nagtatatarang si Ate Miranda at hindi niya alam ang gagawin lalo na nang mabilis siyang nahablot sa buhok ni tiyo.


Hindi kami nakakilos lahat pati si papa na natigalgal rin.


Nagulat kaming muli nang ang karit na dala ni tiyo ay pinangtagpas niya ng leeg ng aming kasambahay.


Mabilis na nagsusumigaw si papa sa amin ni mama ng,
"Akyat! Akyat! Umakyat kayo sa kwartO!"


Halos magkandapa-dapa ako sa taranta at takot nang oras na 'yon.
Mula sa bungad ng hagdan dinig na dinig namin ni mama ang pag-usisa ni tiyo sa mga titulo ng minana ni papa.


Galit na galit din si papa at sinabing hinding hindi niya iyon ibibigay sa kanya.

Ngumingisi si tiyo Anselmo sabay wasiwas ng karit sa kamay ni papa.

Nagsusumigaw na ako at si mama'y iyak ng iyak.
Mabilis kaming pumasok sa kwarto nina mama at kinandado ang pinto.


Iniangat ni mama ang carpet ng sahig at mula roon ay may isang kaha na nakabaon sa mismong sahig nito.


Nilabas ni mama lahat ng mga importanteng papeles at inilagay niya sa baywang ko gamit ang isang packing tape.

"Huwag mong ibibigay 'yan kahit anong mangyari sa atin!" umiiyak na sabi ni mama.

Marami pa siyang sinasabi ngunit wari'y hindi ko na maintidihan dahil sa kaba at takot.

Nagulat kaming muli nag pagsisipain ni tiyo ang pinto ng kwarto at nang bumukas ito, hawak na ni tiyo anselmo ang ulo ni papa.


Halos mawalan ng ulirat si mama kakatarang gayun din ako.


Tama. Hindi nga ako nagkamali na SALBAHE ang aking tiyo noon pa man.

"Marge, ibigay mo na ang mga kailangan ko! Hindi mo ba mahal ang anak mo? At gusto mong makita mismo sa harapan mo kung paano ko siya patayin?"

Matigas si mama at minura niya pa ang demonyo naming bisita.


Lahat ng mahawakan ni mama ay ibinato niya.


Nagulat na lang ako nang nakalapit si tiyo sa amin at
hawak na ang buhok ni mama.


Parang baliw na inamoy-amoy ni tiyo si mama.

Nakakatakot.

Si tiyo ay parang  isang karakter na psyho-killer sa mga dvd na napapanood ko.
Ni hindi  sumagi sa isip ko na mararanas ko ang mga ito.


"Alam mo Marge, isa pa sa ikina-iinggit ko sa kapatid ko ay ikaw. Dapat sa akin ka na lang sumama eh. Dapat ngayon masaya na tayo! " May pait sa boses niya.


"Hinding hindi ako sa sama sayo! Hayop!" Galit na sabi ni mama sabay tadyak patalikod sa pundilyo ni tiyo.


Nakita ko kung paano sapuin ng lalaki ang kanyang ari at nagmumura.

Mabilis kaming tumakbo palabas ni mama.


Nasa bakuran na kami nang nakapagtatakang nahabol kami ni tiyo.

Para sa akin ng mga oras na iyon iba ang kanyang lakas at liksi.

Namumula ang kanyang mga mata.

Natalisod si mama sa nakausling bato at naabutan kami ni tiyo.

Mabilis na itinusok ni tiyo ang karik sa paanan ni mama.

Kinain ng kadiliman ang hiyaw ni mama.


Hindi ko alam ang gagawin kung paano isasagip si mama.


Itinaas ko ang damit ko at ipinakita kay tiyo ang mga papeles na hinahanap niya na nakadikit sa aking tiyan at mabilis akong nagtatakbo sa talahiban.


Alam kong hinahabol niya ako. At alam ko rin na tama ang nagawa ko para masagip si mama. 

kahit pa lagyan ako ng piring sa mata kaya kong makipaghabulan sa kuneho sa aming talahiban.


Matalino kong idinapa ang aking sarili sa damo at ipinangtakip ang mga tuyo't nito sa aking sarili.


Galit na galit si tiyo sa akin at nagsisigaw. Pigil ko ang hininga't iyak nang tumayo sa aking tapat si tiyo. Hindi niya alam kung saan pupunta nagtaka na lang ako nang tumakbo siya pabalik ng bahay.


Mabilis kong binalikan si mama at nakarating kami sa aming lumang bodega.
Doon namin humihingal na niyakap ang isa-isa.


Naghalo ang luha, pawis at dugo sa aming dalawa.


Nasa ganoon kaming sitwasyon nang marinig namin ang boses ni tiyo na papalapit sa aming kinatataguan.

Sinabihan ako ni mama na tumakbo na ako at iwan siya.

Humingi raw ako ng tulong dahil hindi na niya kaya.

Kitang kita ko ang hirap sa kanyang mukha lalo pa't

tuluy-tuloy ang pag-agos ng dugo mula sa kanyang paa.

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang pwersa't lakas ko nang mga oras na iyon.
pinaupo ko si mama sa lumang karton at mabilis na hinila papunta sa lumang basurahan.


Ngayon nga'y yakap ko rito si mama.


Natawag ko ang lahat ng santo nang tabigin ni tiyo ang basurahan at tumambad sa amin ang duguan niyang karit.

Nagsisigaw ako nang tuluyang

tagpasin ang ulo ni mama.

Mura ako nang mura ngunit panay ngisi lang ng malademonyo kong tiyuhin.

Halos mapatid ang ugat ko sa leeg kakasigaw dahil sa takot at galit.


Itinaas ni tiyo ang karit at animo kuminang ang blade nito sa sinag ng buwan.


Akmang pababa na ito sa aking leeg nang biglang sampalin ako ni tiyo.

"Hoy, pamangkin! Ano bang nagyayari sayo?

Kanina ka pa ungol nang ungol at iyak nang iyak."

Napabalikwas ako ng kama at nagsisigaw sa kanya ng,
"UMALIS KA! UMALIS KA!"

Masamang bangungot lang pala ang lahat.

Ngunit mananatiling panaginip lang ba ito?

Gayung totoo ang ilang pangyayari rito at magdadalawang linggo na si tiyo na bumibisita sa amin.

Magdadalawang linggo na ang pagpapakita niya ng kabaitan na dati namang hindi.

Ano sa tingin mo?

Read More

SALAMIN

Walang kakurap-kurap si Sheena
habang nakatitig sa
MAGANDA at KAAKIT-AKIT na repleksyon,

sa harap ng isang antigong salamin.

Minana pa niya ang salamin na iyon mula sa kanyang pumanaw na Lola.

Mahal na mahal siya ng lola Criselda niya
kaya't sa kanya pinamana 'yun

kaysa sa kanyang masasakitin

na ate Marrietta.

Malimit nitong sabihin na kung dumating ang panahon

na pumanaw na ito'y sa kanya na ang salamin.

Lumaki sila sa kalinga ng kanilang lola matapos na iwan sila ng inang OFW na hindi na bumalik pagkalipas ng tatlong taon.

Ni wala man lang pasabi, tawag o simpleng text silang nareceive mula rito.

Nagulat na lang silang lahat nang malaman nilang nag-asawa na ito ng isang

foreigner at tuluyan na silang inabandona.

Ang kanilang tatay na si Mang Cardio ay MABIGAT ang KAMAY at LOOB sa kanilang magkapatid.

Naalala niya pa noon kung paano siya hagupitin

ng sinturon sa tuwing nagkakamali siya.

Marahil dahil ang ibig nito ay anak na lalaki.

Masasabi niyang MASAMA ang kanyang ama.

OO.

MASAMA.

MASAMANG MASAMA.

Masama dahil makailang ulit na silang pagsamantalahan nito. Makailang ulit na niyang makita kung paano nito BOSOHAN ang mahina niyang ate na mag

lalabing-anim na taon pa lang noon.

Makailang ulit na siyang napapasigaw sa gulat sa tuwing mabubungaran itong Lasing at paminsan-minsa'y hinihiklat ang kulot niyang buhok.

Sa tuwing may ginagawang kabulastugan ang kanilang ama,

wala silang ibang pinagsusumbungan kundi ang kanilang Lola.

Ngunit sa labis na pagmamahal ng matanda sa kanyang nag-iisang anak,

Nilulunok na lang nito ang kasalbahihan ng lalaki.

Tanda pa niya, nang sumapit siya sa pagkadalaga,

Pumasok sa silid nila ang kanyang ama na lango
sa alak at droga.

Ang kanyang ate ay

tulog na tulog sa tabi niya.

Narinig na lang niya ang impit na pag-iyak nito.

Wala siyang magawa kundi ang

Manghilakbot. 

Mapaluha.

Magdasal.

Magmura.

Magsumpa.

Manggigil.

Mainis.

Manumbat at

Manakwil.

Lahat ng iyon ay pikit-mata niyang nagagawa.

Kung kumibot siya'y suntok sa sikmura ang

aabutin niya sa kanyang ama o kung mamalasin pa'y

tutusukin nito ng dulo ng patalim ang leeg niya.

Sa tuwing gagawin iyon ng ama niya'y

sa salamin na lamang siya napapatitig.

Sa salamin na nakaharap sa kanyang kinahihigaan.

Doon kitang kita niya ang pagkubkob ng

MALADEMONYO niyang AMA

sa kaawa-awang ate niya.

Doon sa salamin kung saan naging saksi ng

pagyurak ng pagkatao nila ng taong dapat

na magsisilbing tagapagtanggol nila.

Isang beses sa ganoong sitwasyon sila napasukan

ng kanilang lola.

Hindi natinag ang kanyang bangag na ama

kahit nangisay na sa sahig ang matanda.

Nagsusumigaw na siya nang makita

niyang inatake ito sa puso at mawalan ng hininga.

Ang kanyang demonyong ama ay

hindi tumigil sa pagyurak nito sa kanyang ate.

Hindi niya alam ang gagawin.

Puno ng GALIT at HINAGPIS ang PUSO niya.

Galit

sa kanyang INA.

sa kanyang AMA

sa kanyang LOLA at

sa kanyang SARILI dahil wala siyang magawa.

Dapat noon pa'y may nagawa na siyang paraan

para napigilan ito.

Dapat noon pa'y natabas na

ang sungay nito at hindi na sila

naging biktima.

Nakita niya ang kanyang kawawang ate

na humihingi ng tulong sa kanya.

Nandilim ang kanyang paningin at

mabilis na lumabas ng kwarto.

Hindi na maririnig ang pagtangis mula sa kanya.

Pagbalik niya'y ibinuhos niya

ang isang timbang tubig mula sa

kanilang banyo.

Hinila niya ang kanyang ate paalis ng kama.

Galit na galit ang ama niya

ngunit wala na itong nagawa pa

nang isaksak niya ang sirang kurdon

ng kuryente at nasisiyahang pinanood

ang pangingisay nito.

Tatlong taon na mula noon.

Tatlong taon na mula nang itago nila

ang krimen na kanyang nagawa.

Tatlong taon na nang ilibing nila ng

kanyang ate ang kanyang lola at tatay

sa kanilang bakuran.

Tatlong taon nang nagbubunyi ang kanilang

kalapit-bahay dahil wala na ang kaniyang

amang halang ang kaluluwa.

Pinalabas nilang umuwi ito ng probinsya

kasama ang matanda at doon na muling

nag-asawa at pumirmi.

Mula noon, nakailang ulit

na silang tumanggap ng boarders.

Boarders na pawang mga lalaki lamang.

Boarders na makailang ulit nang papalit-palit

at MISTERYOSONG nawawala.

Ngayon nga'y nakatitig siya sa

magandang pigura ng kanyang katawan.

Nasisiyahan siyang sipatin ang

sariling repleksyon.

Mula sa salamin ay kitang kita niya

ang pag-aasam sa mata ng bagong boarder

nilang si Mike na nakatayo sa harapan ng

kanilang kwarto.

Mag-iisang linggo pa lang si mike

sa kanilang puder.

Giliw na giliw ang kanyang ate

sa gwapong binata.

Pero nakapag-usap na sila

at sa kanya ngayon ito.

Kunwari ay hindi niya nakikita

na binobosohan siya ng lalaki

mula sa kanyang salamin.

Isa-isa niyang hinubad ang kanyang

saplot hanggang sa wala ng matira.

Hindi na nakapigil pa ang

lalaki at sinunggaban na

siya nito.

Hindi siya nagpakita ng galit

o ng kahit na katiting na pagtanggi

nito.

Sinibasib siya ng halik at inihiga

sa kanyang malambot na kama.

Kama na dati'y pinagsasaluhan nila ng kanyang ate.

Habang nagpapasasa ang lalaki sa kanyang

karikitan. Kitang kita niya ang repleksyon

nito sa kanyang salamin.

Salamin na saksi sa lahat

ng malademonyong gawain ng kanyang ama.

Salamin na saksi sa pagpapalaya

niya sa kanyang ate at kanyang sarili

mula rito.

Nasa mainit na silang tagpo

Nang ipalit niya ang sarili

sa pwesto ng lalaki at siya

ang umibabaw rito.

Pikit matang naliligayahan si Mike at

mula sa kung saan ay binuhusan niya

ito ng tubig at mabilis na isinaksak ang

kurdon ng kuryente.

Pumasok ang kanyang ate at
Masayang pinanonood nila

ni Marietta ang lalaking

tulad ng kanilang ama.

Lalaking hayok sa laman.

Nangingiti niyang tinignan ang

sariling repleksyon sa salamin.

At may pagngising nasambit niya,

"Ate, maglagay ka na ulit
ng karatula sa Gate."

Read More

CONCHITA

Ako si Conchita.

Walong taong gulang.

Mabait.

Mapagbigay.

Masunurin.

Maganda.

ULILANG LUBOS:

• Walang Nanay.
• Walang Tatay.
• Walang Kapatid.
• Walang Pamilya.

LUMAKI SA BAHAY-AMPUNAN: 

• Walang Kaibigan.
• Walang Kalaro.
• Walang Katuwaan.
• Walang Kaiyakan.

PERO may BESTFRIEND AKO: si Conchita!

Siya ay

Walong taong gulang.

Mabait.

Mapagbigay.

Masunurin.

Maganda.

ULILANG LUBOS:

• Walang Nanay.
• Walang Tatay.
• Walang Kapatid.
• Walang Pamilya.

LUMAKI SA BAHAY-AMPUNAN: 

• Walang Kaibigan.
• Walang Kalaro.
• Walang Katuwaan.
• Walang Kaiyakan.

Kung tatanungin mo ako kung ano ang buhay,

May pagmamalaki kong sasabihin

sa'yo na ang buhay ay MASAYA.

MASAYA!

MASAYA PARA SA MGA TAONG BINIGYAN NG:

• Tuwid na Buhok
• Maputing Balat
• Matangos na Ilong
• Singkit na Mata
• Mapulang Labi
• KALARO
• KAIBIGAN
• PAMILYA

Kung lahat ng iyon,

Lahat na Mayroon ka,

Ay Mayroon din ako,

Siguro MASASABI ko rin na TOTOONG MASAYA ang BUHAY KO.

Pero hindi kailanman magiging PANTAY ang Buhay para sa

LAHAT! 'yan ang natutunan ko sa halos dalawang pares na

Mag-asawang Nag ampon sa akin.

Lahat sila BIGO.

BIGO sila na MAGING MASAYA AKO.

Simple lang naman ako na bata e'

ANG GUSTO ko LANG:

MAHALIN
MAHALIN at 

MAHALIN

'yun lang!

Pero LAHAT sila

Mas MAHAL nila ang una nilang anak!

Hindi ko kailanman maisip ang logic kung BAKIT pa nila

ako kailangang AMPUNIN!

Gayung may ANAK na sila.

'yung unang mag-asawa na sina Mommy Clare at Daddy Jun

Walang naging ANAK pero hindi nila ako napasaya.

Si Daddy Jun kapag inihahatid ako sa school iniiwan lang

niya ako ng walang KISS!

Pero si Mommy laging may kiss!

Nakakainis!

Isang beses dumating si Daddy Jun galing sa opis.

May dala siyang Cake dahil anibersaryo nila ni Mommy.

Pero wala pa si mommy.

Umupo siya sa sofa.

Pagod.

Dahil gusto kong makapuntos kay Daddy.

Kinuha ko ang tsinelas niya sa ilalim ng

hagdan at inilapag sa tapat niya.

Hindi siya ngumiti.

Ako na ang nagkusang nagtanggal ng

sapatos niyang balat at medyas.

Imbes na matuwa si Daddy,

GALIT na GALIT siya.

Niyakap ko siya pero itinaboy niya ako.

TAMA AKO!

KUNWARI lang na gusto niya ako noong

una naming pagkikita sa AMPUNAN!

Napilitan lang siya kay Mommy dahil

Gustong gusto niya ako.

Napaisip tuloy ako,

Bakit lagi nalang na ang mga DADDY

ko ang ayaw sa akin.

Dahil ba:

• Kulot
• Maitim
• Makapal ang Labi
• Malaki ang Mata at
• Malaki ang Noo ko?

Dahil ba hindi ako MAGANDA?

Pero bakit sina MOMMY, LAHAT sila GUSTO ako?

Pero GUSTO ko ang mga DADDY ko!

MAHAL na MAHAL ko sila!

Si Daddy Ben,

SIMPLE.

MABAIT.

MAPAGBIGAY.

MAALALAHANIN.

PALANGITI.

Pero hindi niya rin ako MAHAL.

Biyernes noon, umuwi si Daddy Ben na lasing.

Si Mommy ay tulog na tulog sa kwarto nila.

Nakita ko si Daddy Ben na pasuray-suray na pumapanhik ng hagdan.

Nasa ikalawang baitang palang siya nang bumagsak siya.

Dahil mahal ko si Daddy Ben kaya mabilis ko siyang inalalayan.

Tinulungan ko siyang mapa-upo ng maayos at kumuha ng basang bimpo.

Simula noon, natuto na ako sa mga gawain ng matatanda

'yan ang natutunan ko sa bahay-ampunan. Kailangang maging

independent kami para magustuhan kami ng mga mag-aampon.

Kaya alam ko kung ano ang dapat kong gawin.

Pero Nagulat ako nang nanlaki ang mga mata ni Daddy Ben at

Galit na Galit sa akin!

Hindi ko siya maintindihan!

Lahat sila hindi ko maintindihan.

Naisip ko maaaring natakot si Daddy Ben dahil

lasing siya at nagulat na ako ang kaharap niya.

AKO na:

PANGIT at

MAITIM!

Pero

MABAIT ako!

MASUNURIN!

MAGALANG! at

MAPAGMAHAL!

Pero AYAW nila sa akin.

DAHIL ayaw nila sa akin kaya TAMA bang

ibinalik ako ng mga MOMMY ko dito sa ampunan?

Tama ba na paasahin ako ulit?

E' diba mas kailangan nila ako gayung

Mag-isa na lang sila sa buhay nila?

Gayung iniwan na sila ng mga DADDY ko?

Mas kailangan nila ako pero pinili nilang iwan ako.

NAKAKATAWA!

NAKAKAAWA sila!

Tama lang na iniwan sila ng mga Daddy ko!

Tama lang na hindi na sila nagsasama!

Dahil ang mga MOMMY ko ay

MAPUPUTI!

MATATANGOS ang ILONG!

MAGAGANDA!

at dahil HINDI FAIR ang MUNDO kaya TAMA lang na IWAN din sila.

Naalala ko tuloy kung paano ko pinatulog sina Daddy!

HAHAHAHA!

TAMA!

HAHAHAHA!

NAKATULOG sila sa aking maliit na KARAYOM.

Hindi naman kasi magkakaganun kung MINAHAL nila ako!!!

Si Daddy JUN, nang matanggal ko ang sapatos niya

at subukang tanggalin ang pantalon niya galit na galit kaagad!

Si Daddy Ben, nang pinupunasan ko siya at hinubad ang kanyang

uniporme galit na galit din siya!

GALIT na GALIT sila nang
pagHAHALIKAN ko sila!

DAPAT nga MATUWA sila sa akin!

DAHIL mahal na mahal ko sila!

DAPAT ako ang piliin nila kaysa sa mga MOMMY ko!

DAHIL AKO si CONCHITA.

AKO na magdadalawang Oras nang

Naghihintay na maiuwi ng
bagong aampon

sa akin.

Bagong Mag-asawa

Bagong Daddy!

Bagong Mahal ko!

Sana THIS TIME hindi na ako ibabalik sa AMPUNAN!

Read More