SPECTRUM

Habang kumukuha ako ng gatas sa ref,

narinig ko ang ugong ng aking mamahaling F150 sa garahe.

Mabilis akong tumakbo paakyat sa hagdan.

Kinakabahan akong pumasok sa loob ng aking kwarto

at mabilis na kinuha ang aking mga saplot na nagkalat sa kung saan.

Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang naranasan

ang kaba at takot na baka mahuli ako na nasa
isang mainit na tagpo kasama ang AKING MANLILIGAW.

Narinig ko ang yabag sa labas ng aking kwarto.

Mabilis akong pumailalim sa kama at napagmasdan ko ang elegante't

mamahaling sapatos ng aking kasambahay.

Maya-maya pa'y binuksan niya ang aking aparador gamit ang isang susi.

Nanlaki ang aking mga mata nang bigla siyang naghubad at isinuot ang aking mga damit.

Kabilang na rito ang aking mga mamahaling alahas na bigay ng
AKING MAHAL NA NOBYO.

Nakita ko kung paano siya sumalampak ng upo sa aking imported na

couch, na dala ko pa mula sa isang vacation trip sa Italy.

Nanggagalaiti ako lalo na nang aking masilayan kung paano niya

isinuot ang aking paboritong signature stilleto na regalo ng

AKING MAHAL na IROG.

Pigil na pigil ko ang sarili na huwag maghisterya.

Kimkim-kimkim ko ang galit na nararamdaman.

Pero alam ko na dapat hindi ako magpadala sa emosyon. 

Mahirap na baka makagulo pa sa mga pinaplano namin ng aking

TAPAT at MAPAGMAHAL na KASINTAHAN.

Ramdam ko ang puyos at inis sa aking mga nasaksihan.

Lalo akong nanggalaiti nang makita ko ang aking mahal na
ASAWA na lumabas sa banyo at niyakap ng
aking TALIPANDAS na KASAMBAHAY.

Hindi ko na napigilan ang aking sarili na lumabas mula sa ilalim ng kama

at hubad na humarap sa kanila.

Hindi ako nakapagsalita ...

Nakaramdam ako ng isang MALAKAS na SAMPAL sa MUKHA,

MARAHAS na SABUNOT sa aking BUHOK at

PANG-UUYAM sa aking PAGKATAO:

"Walanghiya ka. Walang Utang na loob. Pati asawa ko kinalantari mo."

Read More

FUGITIVE

My best friend Mateo calls me to see him after my class discussion. It is unusual for both of us to talk after our respective classes. He has been teaching in a public High School for a year now whereas, I am just a new member of the faculty in a private institution exclusive for boys.  Mateo and I come from the same teaching institution and both newly-grad when we enter the academe. 

            For a week now, I am bothered why he resigns and transfers to a new school. I remember the times that he always takes pride in bragging his good position and salary from his previous school.

            We both agree to see each other in Plaza Quezon. Although it’s a bit far from my school, I still go because there’s something drives me to meet him. I reach the place around 6:25 pm. While walking with a cap and sunglass, I manage to talk to him on the phone and veil myself. 

I sense the nervous in his voice. I insist to know the reason but he is consistent in saying that he needs to personally see me. 

            There are a lot of people in the park. Few of them look at me curiously. I move down the cap to somehow hide my face from view because I am not use to it for some time.

            As I reach the plaza, I decide to walk at the side of the nearby trees which separates me to the bulk of people. My eyes roll from left to right, as if it were involuntary muscles. I am sure that I am becoming nearer to Mateo. As my sweat in the face roll down in my cheeks, I remember that I’ve never been in this place for sometime after the incident. Yes, after that unforgettable incident I refrain from going to crowded place like this one to get away from the suspicious eyes of the few.

I accidentally bump a man after crossing 3 or 4 trees in a row. He looks straight at me. I feel the tension and abruptly look down and put a handkerchief on my mouth. This would somehow hide my entire face to him. 

            I immediately see Mateo near the President Quezon statue. I know there’s something wrong with him for being nervous. He never says a word when we look each other. Then after a while, 3 law enforcers in their uniforms approach me and put me a handcuff.

“You are under arrest. You have the right to remain silent because everything you say would be used against you.”

I am so shocked to the turn of event. I don’t expect this thing to happen. I never have a hit that he will betray me. Betray our friendship. Oh yes, our intimate friendship.

“I am sorry. I can’t hide the truth anymore. Since I moved from other school and refuse to stand as a witness against you, I’ve been eaten up by my conscience. My life has never been the same again after you abused and accidentally kill your student.”

I am speech less. I just put my hand in my face to cover it like I used to do.

Read More

MONA LISA SMILE

NGINITIAN niya ako.

NAPAKATAMIS na ngiti.

Ngiting tila'y NAG-UUDYOK sa kahit kanino na tugunin ito.

Isa siya sa maituturing na MAHUSAY sa klase-

WALANG DUDA , kung bakit siya nakakakuha ng

MATAAS na GRADO sa lahat ng asignatura.

Masasabi kong may kaGANDAhang pisikal siyang taglay na wala ang iba.

Ang kayumangging balat ang nagbibigay dan upang MAIHANAY siya

sa ibang antas ng kagandahan- EXOTIC BEAUTY, ika nga ng iba.

Mahusay rin siyang makisama.

Datapwa't may ilan na siyang hindi nakasundo sa klase at lantarang nakakasaguta'y

HINDI NAGBAGO ang pagtingin ko sa kanya.

BUKAS ako sa PAGSASABI na kabilang ako sa mga HUMAHANGA sa kanya.

KABILANG ako sa mga kaibigan niyang may positibong paghanga.

Isa ako sa mga taong hindi naniniwala sa mga PANGIT na KOMENTO patungkol sa kanya.

Isa ako sa mga taong nagsasabing napaka-SINCERE, TAPAT at TOTOO niyang KAIBIGAN.

.Pero, DATI na iyun.

Dahil sa paglipas ng PANAHON,

Unti-unti ko siyang nakilala.

Ang TAONG AKALA ko ay KILALA ko na AY HINDI pa PALA.

Sa mga panahon na nakasama ko siya,

nakita ko kung PAANO siya nagta-TRANSFORM.

TAMA, TRANSFORMATION!

NAG BABAGONG ANYO- HINDI LITERAL

 na panlabas na kaanyuan.

Katangiang mas malalim pa roon.

TINALO pa niya si GREGOR SAMSA na pangunahing tauhan sa novella ni KAFKA na METAMORPHOSIS.

Hindi ko inaasahan na ang kanya palang NGITI na  ipinamamahagi sa karaihan

ay isa lamang PEKENG pakitang BAIT sa amin.

Nakita ko kung paano niya ako NGITIAN.

NAPAKATAMIS ngunit nakita ko rin kung paano siya SUMIMANGOT,

Nag MAKE-FACE at Nagsalita pagkaTALIKOD niya.

Noong una'y akala ko'y hindi lang maganda ang MOOD niya.

Kaya't pinagwalang bahala ko iyun.

Ngunit ng lumaon ay napatunayan ko na ito'y

SANGKAP na ng kanyang PERSONALIDAD.

MONALISA SMILE, iyan ang tamang pagpapangalan

sa kanyang NGITI. Ngiti na kay gandang pagmasdan.

Ngunit ito rin ay puno ng HIWAGA at PAGKUKUNWARI.

PAGKUKUNWARIng IGIGIYA ang sinoman sa paniniwalang

napakaTOTOO ng kanyang pagpapahiwatig.

Ang kanyang NGITI ay tila may kalakasang MAGPAIKOT ng iba.

NGITI na tila PINALASTER na ng PANAHON. 

Na kailanman, na kung may dumating pa sa kanyang BAGONG kaibigan

ay HINDI na MABABAGO 'yun.

SAPAGKAT ang MONA LISA SMILE niyang TAGLAY,

 ay tila IGINUHIT ng isang MAHUSAY sa PAGBABALAT-KAYONG PINTOR

na NGUMINGISI at NAGSASABING,

"GANYAN, TAMA 'YAN.

PANIWALAIN MO SILANG GUSTO AT

KINAGIGILIWAN MO SILA."

 (kinikilala ng akosimc@blogspot.com ang Google

bilang pangunahing SOURCE ng mga imahe.)

Read More